Bir kaç yıl önce, oldukça iri bir sokak köpeği ile dost olmuştuk (Oğlumla Kafka adını vermiştik). O zamana dek tanıdığımız köpeklerden çok farklıydı. Bir kez bile havladığını ve herhangi bir canlıyı kovaladığını vbg hiç görmedik. Başka köpeklerin bir araya gelip ona havladıkları bir gün gösterdiği tepki sadece onların karşısına geçip sakin, sağlam bir duruşla gözlerine bakmak ve beklemek şeklindeydi. Ve diğer köpekleri bu şekilde kısa bir süre içinde susturdu.
Yine tanıyabildiğimiz diğer köpeklerden çok farklı olarak, aşırı ilgi göstersek de soğukkanlılığını hiç yitirmezdi. Onu yaşadığımız bölgenin çok çeşitli yerlerinde gezerken ve yatarken görürdük. Hiç bir yerde herhangi bir köpekle kapıştığını da hiç görmedik. Hiç bir kediyi de kovalamadı ve hiç bir insanla da herhangi bir sorun yaşamadı.
Fotoğraf -2016 - Kafka, A.Şükran Demiralp
Ancak bir çok sokak köpeğinin aşırı duygularımızı, sevmek / korkmak, aşırı hareketlerimizi, koşmak, kaçmak, çoşkuyla yaklaşmak gibi, böyle sakin karşılayamayacaklarının bilincinde olmalıyız.
Bir çoğumuz kedilerin kendilerini savunmak için bazı durumlarda ağaçlara tırmandıklarını, ancak bazı durumlarda da kabarıp, iri görünerek, yerlerinde donakaldıklarını izlemişizdir. Bazı diğer durumlarda da, kedi cesurca mücadele eder. Yine oğlumun bir gözlemini aktarıyorum:
"Epeydir tanıdığım beyaz bir erkek kedi, yemek yerken sokakta, iki tane iri köpek yanına yaklaştı. Kedi birden yerde zıplayarak bir karateci çevikliği ile, önce sağındaki köpeğe 'poh" gibi bir ses çıkararak, sonra solundaki köpeğe benzer şekilde karşı koyarak ikisini de yanından uzaklaştırdı."
Ve anne kedileri çoğumuz biliriz. Yavrularını korumak için, herhangi bir tehdit sırasında nasıl büyük bir cesaretle mücadele ederler.
Bizlerin bu tür tepkileri de çok farklı değil değil mi?
Derleme - 30 Mart 2019, A.Şükran Demiralp
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder